Pastelkrijt is pigment, dus kleur, in haar puurste vorm.

Het gevoel van het krijtje in mijn vingers voegt voor mij zoveel toe.
Je wordt er vies van, je moet een stofmasker op, alles wordt rondom de ezel op den duur zwart, maar het poederige, pure van het krijt is voor mij een groot extra in het maakproces.
Ik gebruik de “cross-hatch” techniek: ik breng kleur in streepjes met tussenruimte aan en zo ontstaat laag over laag uiteindelijk een “huid” van aaneengesloten kleur waarin diepte en een gelaagdheid zit.
Het leeft doordat de pigmenten in de onderliggende lagen een geheel voor het oog gaan vormen. Anders dan werken met een kwast kun je behouden wat er in de eerste lagen ontstaat.
Ik bouw vele lagen op van hard naar zacht krijt, er zijn diverse soorten, zoals Rembrandt, Sennelier, Art Spectrum, Unison, Henri Roché, Schmincke.
In de kinderportretten gebruik ik vaak ook pastelpotloden om fijnere details te kunnen Liefde voor pastelkrijt.

Het opbouwen van de lagen pastelkrijt kan variëren van heel grof, vrij en kleurrijk  tot een zachte, realistische huid.
In mijn vrije werk en ook in de opdrachten komen beide vormen aan bod. Vrijheid in de muziekportretten. Realisme in een  babyportret, kinderportret of het portret in opdracht van een vader of een jong gezin.
Bij een portret in opdracht wordt van te voren afgesproken naar welk eindresultaat gestreefd wordt.
En ook hoe grof of fijn de uiteindelijke huid dient te worden, de mogelijkheden met softpastelkrijt zijn schier eindeloos.
Om het eindresultaat goed te beschermen dient het te worden ingelijst achter glas. Ik gebruik hiervoor true color waterwhite 70% wat de kleuren optimaal laat zien en waarin glas schittering geminimaliseerd is.